Ágúst 2008

Eftirfarandi brot er tekið úr pistli sem Björgvin S. Sigurðsson viðskiptaráðherra skrifaði á heimasídu sinni þann 5. águst 2008, þessari síðu hefur nú verið lokað. Ef tónninn hefur verið sá sami í samtölunum hans við Darling í september- þá trúi ég Darling....:

"Aðstoðarmenn Nordea í Finnlandi, Markku Pohojla, gefur til dæmis opinberlega í skyn að íslensku bankarnir munu fljótlega lenda í miklum vandræðum. Hann gengur jafnvel svo langt að gera því skóna að íslensku bankarnir verði ekki til staðar eftir nokkra mánuði. Þessi stóru orð finnska bankamannsins byggja ekki á neinni greiningu á íslensku bönkunum. Nýleg ítarleg úttekt á stöðu þeirra og íslenska fjármálakerfisins alls, eftir þá Friðrik Má Baldursson og Richard Portes, gefur til að mynda ástæðu til að ætla að staðan tiltölulega góð í alþjóðlegu tilliti.

Gagnrýnin hlýtur því að skoðast í því samhengi að a.m.k. tveir íslenskir bankar, Glitnir og Kaupþing, hafa hafi sókn inn á markað fyrir sparifé í Finnlandi, með svipuðum hætti og Landsbankinn hefur áður gert í Bretlandi. Þessi markaðssókn kemur sér vitanlega illa fyrir Nordea sem til þessa hefur ekki treyst sér til að bjóða jafn góð kjör og íslensku bankarnir bjóða.

Ásakanir þessar eru alvarlegar þar sem þær beinast einnig að íslenskum eftirlitsaðilum, sérstaklega Fjármálaeftirlitinu en einnig að hluta Seðlabankanum. Ítarleg greining þessara tveggja lykilstofnanna gefa ekkert annað til kynna en að íslensku bankakerfið sé mjög stöndugt."

Yfirlýsing viðskiptaráðherra

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 24.10.2008 kl. 00:44]

Það má sama segja um mat Moody's og Standard og Poor, sem gáfu bæði bönkum og ríki topp lánshæfismat. Mat sem varla er gefið nema risum, sem eiga ekki að geta fallið.  Á þessu mati byggðu svo stjórnvöld hér í auðtrú og blindni.  Það að lánaleiðir hafi skyndilega lokast úr öllum áttum, sá enginn hér fyrir. Það er enginn ráðamaður svo vtlaust að fara viljandi með ósannindi, vitandi að framtíð landsins lægi undir. Til hvers?  Menn voru að átta sig á hættunni, en voru of seinir. Aðstoðarbeiðni Glitnis dugði ein til að hrinda fyrsta dómínókubbnum.

Hér var spilað djarft og mikið magn peninga rann hér í gegn, en þegar skrúfað er samstundis fyrir alla krana, þá er vitað að allt fellur. Það sem er skandall í þessu máli er að bankarnir hafi fengið að vaxa í þessar stærðir án þess að flytja þessa áhættu í erlend dótturfyrirtæki.  Geir m.a. tók fyrir að það yrði gert, skömmu fyrir þetta krass, sagði það fásinnu.

Allir þessir aðilar eru ábyrgir og í raun þjóðin öll fyrir sofandahátt sinn og blint traust til ráðamanna, sem löngu höfðu fyrirgert rétti sínum.  Annað hvort það eða þá að ábyrgðin liggur utan landsins, hjá Federal reserve og bretum og svo Finnum, ef því er að skipta.  Hér var farið afar óvarlega með brothætta hluti og af afar miklu þekkingarleysi og óábyrgð.  Það eitt að fjármálamarkaðir heimsins rísi og hnigi, standi og falli með orðrómi einum, er kannski það sem er helsta brotalömin og opna á möguleika til efnahagslegra hryðjuverka eins og unnin voru hér. Menn þurftu bara réttu aðstæðurnar til að láta til skarar skríða.

Það sem mér finnst merkilegra í þessu tiltekna máli er að ráðherra stórveldisins Bretlands beri fyrir sig orðrómi úr umræðu eða túlkun sína á honum til að afsaka framferði stjórnar sinnar.  Ekkert skriflegt eða formlegt var sett fram þess efnis að styðja þessar fullyrðingar. Það sem skráð er hefur hrakið þær raunar, eins og í tilfelli Árna Matt.

Þessir menn láta eins og leikskólabörn í þessari umræðu allri, hrópandi: "Hann sagði þetta"  "Víst sagði hann það!"  "Mér fannst hann segja það!"  

Ef alþjóða diplómatík er komin á þetta plan með gulu pressunni, þá eigum við ekki von á góðu. Hvað þá ef menn eiga að komast upp með að gera efnahagsárásir á aðra í skjóli slíkra sandkassaleikja.

Orð ráðherra í spjalli eru oftast bara skoðanir þeirra, sem túlkast geta í austur og vestur. Ummæli ráðherra og embættismanna í fjölmiðlum eru persónuleg og ekki opinberar stefnuyfirlýsingar (hvað þá orð seðlabankastjóra).

Diplómatísk afstaða ræðst ekki þannig, heldur með formlegum og skriflegum yfirlýsingum.  Móðursýki Breta er eins og bent hefur verið á, tilraun til að breiða yfir eigið klúður og bráðlæti og það var gert svona í anda leikskólabarna.

Ég skora á embættismen hér að æðrast ekki yfir slíku þvaðri. Það er merkingalaust og ef menn ætla að akta svona, þá grafa þeir sér eigin gröf. Formlegar, bókaðar viðræður er það sem er marktækt, en ekki óstaðfestanlegt small talk yfir koníaksglasi. Ef Bretar halda það, þá eru þeir ekkert annað en óútreiknanlegir barbarar. Séntilmenn eru þeir ekki. Það er alger þjóðsaga. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 24.10.2008 kl. 00:55]

Það sem er annars regin skandallinn hér er að bindiskyldan skildi tekin af. Ef það hefði ekki verið gert eða jafnvel bætt í, þá hefði það dregið úr þenslunni og tryggt það að við ættum fyrir kröfum. Líklegast hefði það komið í veg fyrir þetta skyndilega hrun. Mistökin eru annars mörg og margfalda áhrif hverra fyrir sig. 

Íslenskir borgarar geta ekki tekið á sig þennan reikning. Það þýðir á núvirði um 4 milljónir á mannsbarn eða 20 milljónir á hverja 5 manna fjölskyldu. Ergo: Heil kynslóð mun aldrei sjá glaðan dag. Við erum ekki lagalega skuldbundnir og verðum bara að láta hótanir og skrílslæti breta yfir okkur ganga. Við getum hreinlega ekkert annað gert og þurfum þess ekki nema ´´i óverulegu mæli.

Bretar meiga svo frysta eigur þessara bankapésa ef þeir vilja.  Terroristalögin ættu ekki að þvælast fyrir þeim þar.  Þeir ættu að geta borgað skandalinn, sem þeirra fjámálaeftirlit ber ekki síður ábyrgð á, með því að gera þessar eigur upptækar í stað þess að þessir krimmar spreði því í lúxus fyrir sig og sína.

Ég finn mikið til með grunlausum Breskum sparifjáreigendum, allavega einstaklingunum. Aðrir höfðu verið varaðir við eða áttu að vita að undan fæti hallaði. 

[halldor (IP-tala skráð) 24.10.2008 kl. 10:37]

Skyldi vera haldin fundargerð á svona fundum? Væri gott ef hægt væri að sjá niðurstöður....."Í máli ráðherra kom fram að ...."

Annars eru þetta bara orð gegn orði.